«Կապույտ Երազ»-ը Arno Karoni-ի ներաշխարհի արտացոլանքն է՝թափանցիկ զգացմունքների, լույսի և մթության հավասարակշռություն։Նկարը խոսում է առանց բառերի՝ թողնելով միայն զգացողություն՝մեղմ, խորը և մի փոքր անորոշ, ինչպես երազը, որից չես ուզում արթնանալ։
Մի պահ, երբ լռությունը չի դիմանում։
Ներսում կուտակված լույսն ու մութը բախվում են իրար՝
ծնելով ուժ, որը ոչ թե քանդում է, այլ ստեղծում։
«Պայթյուն»-ը էներգիայի մերկ պահն է —
երբ զգացմունքները դառնում են գույն,
երբ միտքը հալչում է կրակի մեջ,
և մնում է միայն բաբախող գոյությունը։
Arno Karoni-ի աշխարհում սա ոչ թե ավերում է,
այլ նոր սկիզբ — ստեղծագործության արշալույսը։
Այստեղ ամեն բան շարժման մեջ է,
ամեն գիծ՝ շունչ, ամեն գույն՝ բախում, ամեն պայթյուն՝ ծնունդ։
